Sprawdzanie poziomu płynów, kontrola szczelności

Notatka. Poniższa procedura opisuje procedury wykonywane w okresach miesięcznych. Informacje na temat sprawdzania poziomu innych płynów można znaleźć w odpowiednich sekcjach dotyczących usług poniżej. Niezależnie od terminów określonych w Harmonogramie, staraj się nie lekceważyć występowania wycieków płynów pod samochodami – takie objawy wskazują na obecność usterek, które wymagają natychmiastowej naprawy.

Uwaga! Podczas sprawdzania poziomu jakiegokolwiek płynu roboczego samochód musi znajdować się ściśle poziomo!

Płyny są integralną częścią układów smarowania, chłodzenia, hamowania oraz spryskiwaczy szyb. Ze względu na normalne zużycie i skłonność do zabrudzeń podczas eksploatacji pojazdu należy okresowo sprawdzać stan/poziomy i wymieniać płyny eksploatacyjne – zapoznaj się z wymaganiami Specyfikacji dla rodzajów stosowanych składów i objętości napełnienia odpowiednie systemy.

Olej silnikowy

Wizualna kontrola wycieków

1. Przy zauważalnym zaolejeniu zespołu napędowego i dużym zużyciu oleju należy dokładnie obejrzeć miejsca, w których występuje największe prawdopodobieństwo wystąpienia nieszczelności:

• Element uszczelniający korka wlewu oleju silnikowego, - sprawdzić, czy nie ma pęknięć i innych uszkodzeń mechanicznych;
• Elementy układu wentylacji skrzyni korbowej (w szczególności - przewód wentylacyjny od pokrywy głowicy do kanału dolotowego);
• uszczelka pokrywy (tak) Głowice cylindrów;
• Uszczelka głowicy (OK) cylindry;
• Element uszczelniający korka spustowego skrzyni korbowej silnika;
• Uszczelka filtra oleju, - dokładnie sprawdzić miejsce mocowania filtra na kołnierzu montażowym;
• Uszczelka miski olejowej;
• Uszczelniacze przedniego i tylnego wału korbowego.

2. Owiń generator folią polietylenową, spryskaj silnik normalnym środkiem do czyszczenia na zimno, a następnie po krótkim czasie umyj urządzenie w myjni samochodowej.


3. Posyp spoiny współpracujących powierzchni i elementy uszczelniające zespołu napędowego wapnem lub talkiem od zewnątrz.

4. Sprawdź poziom oleju, w razie potrzeby skoryguj (patrz poniżej).

5. Podczas krótkiego (około 30 km) podróż (najlepiej na autostradzie) rozgrzać silnik do normalnej temperatury roboczej - gorący olej charakteryzuje się zwiększoną płynnością i łatwiej przesącza się przez nieszczelności.

6. Zaparkuj samochód w bezpiecznym miejscu i podświetlając się lampą obejrzyj silnik w celu zlokalizowania źródeł wycieków oleju. Wyeliminuj przyczyny rozwoju wycieków.

Kontrola poziomu

Notatka. Maksymalne dopuszczalne zużycie oleju silnikowego wynosi 1 l/1000 km, rzeczywisty poziom zużycia oleju zależy od stylu jazdy - częsta jazda na wysokich obrotach silnika prowadzi do wzrostu zużycia oleju.

Notatka. Informacje na temat zasady działania lampki ostrzegawczej poziomu oleju silnikowego podano w rozdz Zestaw wskaźników, liczniki i lampki kontrolne oraz kontrolki.

1. Lampka ostrzegawcza wbudowana w stacyjkę ostrzega kierowcę o niebezpiecznym spadku poziomu oleju silnikowego (Patrz sekcja Zestaw wskaźników, liczniki i lampki kontrolne oraz kontrolki). Czujnik poziomu/temperatury/jakości oleju znajduje się pod pojazdem w prawym przednim rogu miski olejowej silnika (zobacz opór. ilustracja).

Notatka. Modele ML 230 wykorzystują przełącznik poziomu oleju (S43).

2. Sprawdzanie poziomu oleju napędowego odbywa się za pomocą bagnetu wkręcanego w rurkę prowadzącą i opuszczanego do silnika do najniższego punktu miski olejowej. Poziom oleju należy sprawdzić przed pierwszą jazdą w danym dniu lub około 5 minut po zatrzymaniu silnika. Jeśli kontrola zostanie przeprowadzona bezpośrednio po wyłączeniu silnika, wyniki nie będą adekwatnie odzwierciedlać sytuacji, ponieważ część oleju zostanie rozprowadzona do wewnętrznych galerii i elementów silnika.




3. Wyjmij bagnet z rurki prowadzącej i osusz jego ostrze czystą szmatką lub ręcznikiem papierowym. Włóż bagnet z powrotem do rurki, aż się zatrzyma, a następnie wyjmij go ponownie. Po zbadaniu ostrza sondy oszacuj wielkość obszaru zwilżonego olejem. Poziom oleju powinien znajdować się między górnym i dolnym oznaczeniem na ostrzu prętowego wskaźnika poziomu. W razie potrzeby uzupełnij silnik odpowiednią ilością oleju wymaganej klasy.



4. Obniżenie poziomu poza dolną granicę dopuszczalnego zakresu prowadzi do rozwoju głodu oleju silnikowego, który jest obarczony poważnym uszkodzeniem mechanicznym tego ostatniego. Staraj się również nie dolewać oleju powyżej górnej kreski, gdyż może to doprowadzić do wyrzucania świec zapłonowych lub uszkodzenia uszczelnień jednostki napędowej w wyniku nadmiernego wzrostu ciśnienia.


5. W celu napełnienia silnika olejem należy odkręcić gwintowany korek wlewu. Użyj lejka lub pojemnika na olej z długą wylewką, aby uniknąć rozpryskiwania oleju podczas napełniania silnika. Po uzupełnieniu oleju należy zakręcić i mocno dokręcić korek wlewu, następnie uruchomić silnik i dokładnie obejrzeć korek spustowy oraz powierzchnię współpracującą z blokiem filtra oleju pod kątem wycieków. Zatrzymaj silnik, odczekaj 5-10 minut, aż olej spłynie do miski olejowej, a następnie ponownie sprawdź poziom.

Notatka. Nadmiar oleju należy spuścić lub wypompować ze skrzyni korbowej - nadmierny poziom oleju napędowego może spowodować awarię katalizatora. Śledź niezawodność zaciśnięcia osłony galaretowatej jamy ustnej.

6. Sprawdzanie poziomu oleju silnikowego jest ważną procedurą konserwacji zapobiegawczej silnika. Stale niski poziom wskazuje na obecność wycieków oleju w wyniku nieudanych uszczelnień olejowych, uszkodzonych uszczelnień, zużytych pierścieni tłokowych lub prowadnic zaworów. Jeśli olej kolorem lub konsystencją przypomina mleko lub są w nim krople wody, świadczy to o możliwym uszkodzeniu uszczelki głowicy lub powstawaniu pęknięć w korpusie głowicy (OK) lub zablokuj. Weryfikacji należy dokonać bezzwłocznie. Podczas pomiaru poziomu oleju zawsze sprawdzaj również jego stan. Za pomocą kciuka i palca wskazującego usuń ślady oleju z ostrza bagnetu - jeśli znajdują się w nim małe cząsteczki metalu, olej należy wymienić (Patrz sekcja Wymiana oleju silnikowego i filtra oleju).

Płyn chłodniczy

Uwaga! Nie dopuszczać do kontaktu płynu niezamarzającego z odsłoniętymi częściami karoserii i lakierowanymi powierzchniami samochodu. Przypadkowe rozpryski zmyć bezzwłocznie dużą ilością wody. Pamiętaj, że płyn niezamarzający jest wysoce toksycznym płynem i dostanie się do organizmu, nawet w niewielkich ilościach, grozi najpoważniejszymi konsekwencjami, a nawet śmiercią. Nigdy nie pozostawiaj płynu niezamarzającego przechowywanego w luźno zamkniętym pojemniku, natychmiast zbieraj rozlany płyn chłodzący na podłogę. Pamiętaj, że słodki zapach płynu niezamarzającego może przyciągać uwagę dzieci i zwierząt. Skonsultuj się z lokalnymi władzami w sprawie sposobów utylizacji zużytego płynu chłodzącego - w wielu regionach świata istnieją specjalne punkty odbioru różnego rodzaju odpadów. Nigdy nie spuszczaj starego płynu chłodzącego do kanalizacji i na ziemię!

Notatka. Ostatnio opracowano nietoksyczne gatunki środków przeciw zamarzaniu, jednak należy je również utylizować w zorganizowany sposób.

1. Wszystkie pojazdy opisane w niniejszej instrukcji są wyposażone w układ chłodzenia z kompensacją nadciśnienia. Biały plastikowy zbiornik wyrównawczy znajduje się w komorze silnika i jest połączony wężem z chłodnicą. Gdy silnik rozgrzewa się podczas pracy, rozszerzający się płyn chłodzący wypełnia zbiornik. Gdy silnik ostygnie, płyn chłodzący automatycznie wraca do układu chłodzenia, który utrzymuje stałą wartość swojego poziomu. Lampka ostrzegawcza umieszczona w zestawie wskaźników ostrzega kierowcę o niebezpiecznym spadku poziomu płynu chłodzącego (Patrz sekcja Zestaw wskaźników, liczniki i lampki kontrolne oraz kontrolki). Przełącznik poziomu płynu chłodzącego znajduje się w dolnej części zbiornika wyrównawczego układu chłodzenia.

2. Kontrolę poziomu płynu chłodzącego w zbiorniku należy przeprowadzać regularnie, przy samochodzie ustawionym ściśle poziomo i wyłączonym silniku. Gdy jest zimny, poziom płynu chłodzącego powinien sięgać znaku «COLD LEVEL», nałożony na półprzezroczystą ścianę zbiornika. Po rozgrzaniu silnika poziom płynu chłodzącego wzrasta o około 1,0 -1,5 cm W razie potrzeby dokonaj odpowiedniej regulacji - dodaj tylko płyn o wymaganym składzie (cm. Specyfikacje).

3. Po krótkiej przejażdżce samochodem ponownie zmierz poziom płynu chłodzącego, niewielką korektę można wykonać dodając wodę destylowaną, jednak należy pamiętać, że częste dolewanie wody prowadzi do rozcieńczenia płynu niezamarzającego, dlatego rozsądniej jest zawsze dodawać do systemu mieszaninę o wymaganym składzie.

4. Regularna potrzeba regulacji poziomu płynu chłodzącego wskazuje na obecność jego wycieków (zewnętrzne lub wewnętrzne), - dokładnie sprawdzić stan zewnętrzny chłodnicy, przewodów łączących, korka wlewu, korków spustowych i pompy wody (Patrz sekcja Sprawdzenie funkcjonowania układu chłodzenia i mrozoodporności płynu chłodzącego, wymiana płynu). Jeśli nie można zidentyfikować źródła wycieku, należy sprawdzić szczelność korków zbiornika wyrównawczego i chłodnicy w warsztacie.

5. Demontaż osłon elementów układu chłodzenia należy wykonać po całkowitym ostygnięciu silnika. Owiń pokrywę szmatką i odkręć ją do pierwszego punktu osłabienia oporu - jeśli spod pokrywy zacznie wydobywać się para lub płyn chłodzący, pozwól silnikowi jeszcze trochę ostygnąć, a dopiero potem całkowicie zdejmij pokrywę.

6. Konieczne jest również sprawdzenie stanu płynu chłodzącego, musi być w miarę czysty. Jeśli płyn ma czerwonawo-brązowy kolor, należy go spuścić, a następnie przepłukać ścieżkę układu chłodzenia i napełnić świeżą mieszanką o wymaganym składzie. Nawet jeśli płyn chłodzący wygląda normalnie, zawarte w jego składzie inhibitory korozji z czasem tracą swoją skuteczność, dlatego w każdym przypadku wymianę należy przeprowadzić zgodnie z Harmonogram bieżącej konserwacji.

7. Sprawdzanie odporności płynu chłodzącego na zamarzanie odbywa się za pomocą areometru.

Płyn hamulcowy

Uwaga! Płyn hamulcowy może uszkodzić oczy i lakierowane powierzchnie pojazdu, dlatego należy zachować ostrożność podczas obchodzenia się z nim. Nie używaj płynu hamulcowego, który był narażony przez długi czas lub ma więcej niż rok. Płyn hamulcowy ma tendencję do wchłaniania wilgoci z powietrza, co może prowadzić do niebezpiecznej utraty wydajności układu hamulcowego. Używaj tylko zalecanego typu płynu hamulcowego. Mieszanie różnych rodzajów płynów może spowodować awarię układu hamulcowego.

1. Główny cylinder układu hamulcowego jest zainstalowany w lewym tylnym rogu komory silnika. Spadek poziomu płynu hamulcowego po stronie kierowcy jest ostrzegany przez zapalenie się lampki ostrzegawczej wbudowanej w zestaw wskaźników (Patrz sekcja Zestaw wskaźników, liczniki i lampki kontrolne oraz kontrolki), którego wyłącznik pływakowy jest wbudowany w pokrywę zbiornika głównego cylindra hamulcowego (GTZ).



2. Poziom płynu hamulcowego sprawdza się wzrokowo i musi znajdować się pomiędzy oznaczeniami «MAX» i «MIN», nakładany na półprzezroczyste ściany zbiornika GTZ. W razie potrzeby dokonaj odpowiedniej regulacji, dodając wymaganą ilość świeżego płynu przez szyjkę zbiornika - przed odkręceniem pokrywy wytrzyj zbiornik z zewnątrz, aby nie dopuścić do przedostania się zanieczyszczeń do ścieżki hydraulicznej.

Notatka. Nie przepełniać zbiornika płynem.

3. Po zdjęciu pokrywy sprawdzić ciecz i ścianki zbiornika GTZ pod kątem zanieczyszczeń. W przypadku wykrycia obecności cząstek rdzy, brudu lub kropel wody należy wymienić płyn i już «pompowanie» układ hamulcowy.

4. Po zakończeniu regulacji/wymiany sprawdź, czy korek zbiornika jest równy i szczelny.

5. Stopniowe obniżanie się poziomu płynu w zbiorniku GTZ jest spowodowane zużyciem klocków hamulcowych. Nie ma potrzeby dolewania płynu, jeśli jego poziom nie spada poniżej oznaczenia «MIN», - w razie potrzeby sprawdzić stan okładzin ciernych klocków, - wymiana klocków spowoduje automatyczne wyrównanie.

6. Jeżeli konieczność regulacji poziomu płynu hamulcowego występuje regularnie, należy dokładnie sprawdzić ścieżkę hydrauliczną układu hamulcowego pod kątem nieszczelności bez dokładnego sprawdzania stanu zacisków/cylindrów kół, GTZ, przewodów hamulcowych, węży i ich złączy znajomości, (patrz Sekcje Kontrola układu hamulcowego i Sprawdzenie stanu i wymiana przewodów w komorze silnika, zlokalizowanie nieszczelności).

7. Kiedy poziom cieczy w zbiorniku GTZ spadnie poniżej znaku «MIN» układ hamulcowy powinien «pompa» (patrz rozdział Układy hamulcowe i pomocnicze).

Płyn wspomagania kierownicy (wspomaganie kierownicy)

Uwaga! Jeśli poziom płynu w zbiorniku spadł poniżej strefy odpowiadającej aktualnemu zakresowi temperatur, hydrauliczne wspomaganie kierownicy musi zostać sprawdzone przez specjalistyczny warsztat, ponieważ następuje ubytek płynu - prosta korekta poziomu w tym przypadku nie wystarczy!

Sprawdzanie poziomu płynu wspomagania kierownicy przeprowadza się w temperaturze około 20°C. Poziom płynu musi znajdować się między znakami «MIN» i «MAKS» na ściankach zbiornika hydraulicznego układu wspomagania kierownicy. Całkowita objętość zbiornika wynosi 1,2 litra.

Spryskiwacz szyby przedniej/reflektora

Uwaga! Koncentrat płynu do spryskiwaczy jest wysoce łatwopalny! Nie używać ognia, otwartego ognia ani palić podczas pracy z koncentratem do spryskiwaczy.

1. Zbiornik płynu do spryskiwaczy jest montowany w lewym przednim rogu komory silnika, za lewym reflektorem i jest wyposażony w króciec wlewowy z korkiem bagnetowym. Pojemność zbiornika to około 7,6 litra (cm. Specyfikacje).



2. Lampka ostrzegawcza wbudowana w zestaw wskaźników ostrzega przed spadkiem poziomu płynu kierowcy, - czujnik-przełącznik lampki kontrolnej jest zamontowany w górnej części zbiornika płynu do spryskiwaczy.

3. W klimacie umiarkowanym system można napełnić zwykłą wodą, ale zaleca się dodanie do wody środka do czyszczenia szyb (letni koncentrat MW jest oznaczony jako S). Zbiornik powinien być napełniony nie więcej niż w dwóch trzecich, tak aby była wolna przestrzeń na wypadek rozszerzania się wody podczas zamarzania. Na obszarach o zimnym klimacie należy stosować specjalny koncentrat do spryskiwaczy (oznaczenie W), który obniża temperaturę zamarzania płynu, który można kupić w każdym sklepie z akcesoriami samochodowymi. Zwykle jest sprzedawany w postaci skoncentrowanej lub przygotowanej. Jeśli kupiłeś skoncentrowany płyn niezamarzający, zmieszaj go z wodą zgodnie z instrukcjami producenta na opakowaniu.

Uwaga! Nie używaj płynu niezamarzającego do układu chłodzenia - spowoduje to uszkodzenie lakierowanych powierzchni samochodu!